In memoriam Günter Auferbauer

„Drogi Günterze, mam nadzieję, że moje pozdrowienia od Silvretty dotrą do Ciebie bezpiecznie. Pozdrawiam serdecznie.”
– Peter

Jak wielu z nas, znałem Güntera Auferbauera z imienia i nazwiska przez długi czas. Lata temu odpowiedziałem na kilka jego listów do redakcji, które napisał do magazynu bergundsteigen. Umieściłem go w kategorii „stary i zrzędliwy”, bazując na moim doświadczeniu ze starymi alpinistami.

Od października 2023 roku wiem, że byłem w błędzie: Spotkaliśmy się na wywiad dla analyse:berg. Günter przyjechał do Innsbrucka – oczywiście pociągiem – i rozmawialiśmy przez kilka godzin. Również o alpinizmie. Byłem pod wrażeniem jego historii życia, refleksyjnego spojrzenia na sprawy i humanistycznego podejścia. To nie była tylko miła pogawędka, ale intensywna rozmowa na wiele tematów. Otwartość i empatia Güntera były szczególnie widoczne, gdy się nie zgadzaliśmy. Co często miało miejsce, ponieważ zawsze wyprzedzał swoje czasy, a jego ego nie ugięło się na rzecz życzliwego, ale nieznaczącego poklepania po plecach.

Spisanie tego wywiadu było wyzwaniem. Kiedy piszę te słowa, słucham nagrania i chociaż gotowy tekst nie jest zbliżony do wypowiedzi Güntera, jego opinia była wzruszająca: „Nie wiem, jak zinterpretować, dlaczego tak wiele honoru jest mi dane z twojej strony … Jestem tylko ziarnkiem piasku …”.

Od tego czasu byłem w luźnym kontakcie z Günterem. Każde kolejne spotkanie podkreślało mój obraz szczerego i entuzjastycznego człowieka, dla którego góry były i są centrum jego życia. Był za to wdzięczny, mimo że nie mógł już być tak aktywny jak kiedyś. Ale mniej chodziło o niego, a bardziej o sprawę i dzielenie się radością z innymi. We wszystkich rozmowach miałem wrażenie, że Günter nie byłby kompletny bez Luise – odkąd stanął z nią na Mont Blanc w sierpniu 1963 roku. Wyrazy współczucia dla niej i ich dzieci.

„Alpinizm daje mi radość i satysfakcję.

Być może także odrobinę szczęścia, gdy coś idzie dobrze

i kiedy wiem, że moje uczucia są podzielane”.

– Günter Auferbauer, 2023, analiza:berg #26

Günter był ekspertem w ÖKAS od dziesięcioleci. Na walnych zgromadzeniach w trudnych finansowo czasach niektórzy chowali głowy w piasek lub chcieli się poddać. Nie Günter: Zdecydowanie najstarszy uczestnik, z pasją apelował, że razem musimy być w stanie poprowadzić tę ważną instytucję w świetlaną przyszłość. Zainspirował publiczność jako gość Forum Alpejskiego 2023 i Festiwalu Alpejskiego w Pradze w listopadzie 2024 roku.

W marcu 2025 r. dowiedzieliśmy się, że Günter jest chory i otrzymuje jedynie leczenie paliatywne. W tym samym czasie przesłał nam swój tekst na temat osobistej odpowiedzialności do bieżącego zimowego numeru analyse:berg 2024/25. Wdrożył nasze irytujące prośby redakcyjne i sugestie dotyczące korekty szybciej i dokładniej niż inni autorzy, a na początku marca, kiedy wysłaliśmy mu plik .pdf do korekty, poinformował nas: „Dziękuję, niech tekst spełni wasze oczekiwania. Jestem na tyle zdrowy, że mogę go dla Was poprawić, uścisk dłoni od Güntera”.

Następnie: „Dziękuję za zaangażowanie ekspertów. Widziałem PDF (bardzo dobrze zrobiony!) przez […] Życzę relaksującego weekendu ✴️ Trzymaj się dobrze🍀 Pozdrowienia od Güntera i Luise”

Nigdy nie napisałem do Güntera żadnej wiadomości na WhatsApp, z wyjątkiem tej z Silvretty z 12 kwietnia. Nie mam pojęcia dlaczego. Może dlatego, że podróżowałam z 30 zapalonymi, ale zrelaksowanymi freeriderkami w ramach zawodów freeride’owych „Back on Track”. W drodze na szczyt Winterberg otworzyła się piękna panorama i pomyślałem sobie, że Günterowi może spodobać się przebywanie tutaj z tymi młodymi alpinistami. Jego odpowiedź:„Jak pięknie ✴️👏🍀☀️ drogi Peterze. Wreszcie wąska ścieżka pod górę – jutro do ośrodka opieki paliatywnej … a potem … ??? Mam nadzieję, że ☘️☘️☘️”

Günter Auferbauer zmarł 23 kwietnia 2025 roku w wieku 85 lat.